Για επικοινωνία με την Ανοιχτή Συνέλευση στείλτε μέιλ στο:
loszapatistasnoestansolos@yahoo.es
zapatistas_solidarity@lists.riseup.net


Η μπροσούρα της Ανοιχτής Συνέλευσης σε μορφή pdf.

Παρασκευή 4 Ιουλίου 2008

Συναντήσεις προετοιμασίας για το Καραβάνι

* 5 Ιουλίου, 5 μ.μ. * 11 Ιουλίου, 7 μ.μ.

* 17 Ιουλίου, 7 μ.μ.

Όλες οι συναντήσεις

θα γίνουν στο Αυτόνομο Στέκι,

ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ και ΙΣΑΥΡΩΝ, ΕΞΑΡΧΕΙΑ


Στόχοι των συναντήσεων προετοιμασίας

* Να προσφέρουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ενημέρωση και πληροφόρηση σε όσους και όσες ενδιαφέρονται για το Καραβάνι, για τα πολιτικά, κοινωνικά και ιστορικά συμφραζόμενα τόσο της Τσιάπας όσο και του Μεξικού γενικότερα

* Να αποσαφηνίσουν αμφιβολίες, ερωτήματα, απορίες τόσο σε πρακτικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο

* Να λειτουργήσουν ως χώρος γνωριμίας και συνάντησης όσων θα συμμετέχουν στο καραβάνι


ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

  • Το καραβάνι Αλληλεγγύης θα αναχωρήσει στις 27 Ιουλίου από την Πόλη του Μεξικού. Υπάρχει δυνατότητα ενσωμάτωσης στο Καραβάνι, για όσους και για όσες το επιθυμούν, στις 3 Αυγούστου, στο Σαν Κριστόμπαλ της Τσιάπας.
  • Από τις 27 Ιουλίου ως τις 3 Αυγούστου το Καραβάνι θα συναντηθεί με αντιστάσεις της Άλλης Καμπάνιας σε διάφορες πολιτείες του Μεξικού. Από τις 3 ως τις 12 Αυγούστου θα ταξιδέψει στις εξεγερμένες κοινότητες των ζαπατίστας. Η διαδρομή που θα ακολουθηθεί θα ανακοινωθεί από την συντονιστική επιτροπή της Άλλης Καμπάνιας
  • Οι συμμετοχές θα κλείσουν στις 14 Ιουλίου.
  • Όσοι και όσες ενδιαφέρονται μπορούν να επικοινωνήσουν με το e-mail: zapatistas_solidarity@lists.riseup.net Ή με τα τηλέφωνα: 6934.43.50.68 – 6946.55.88.18 – 210.75.22.248
  • Θα γίνουν τρεις (ακόμα) συναντήσεις προετοιμασίας, όπου οι συμμετέχοντες θα ενημερωθούν, αναλυτικά, για την πολιτική κατάσταση στο Μεξικό και την Τσιάπας, για το πολιτικό περιεχόμενο του Καραβανιού και για όλα τα πρακτικά ζητήματα.

ΣΤΟΧΟΙ ΤΟΥ ΚΑΡΑΒΑΝΙΟΥ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

* Η γνωριμία με μια εξέγερση που εδώ και 14 χρόνια χτίζει μια εναλλακτική λύση, που δεν φιλοδοξεί να είναι μοντέλο, ωστόσο απαντάει μέσα από την πρακτική της, με έναν άλλο τρόπο, σε ερωτήματα και αγωνίες κοινές

* Η στήριξη του αγώνα για αυτονομία των εξεγερμένων ιθαγενικών κοινοτήτων, τόσο σε επίπεδο αποτροπής της επιβολής πολέμου από τη μεξικάνικη κυβέρνηση όσο και στο επίπεδο της έμπρακτης ενεργητικής αλληλεγγύης

* Η συνάντηση με αγώνες των από κάτω που συμμετέχουν στην Άλλη Καμπάνια και η στήριξη της δημιουργίας αυτού του μεξικανικού δικτύου αντιστάσεων που υφίσταται καταστολή.

* Η οικοδόμηση ενός κοινού χώρου ανάμεσα σε αντιστάσεις του «εδώ», της Ευρώπης και ανάμεσα σε αντιστάσεις του «εδώ και εκεί», της Ευρώπης και του Μεξικού

Η Έκτη Διακήρυξη της Ζούγκλας Λακαντόνα και η Άλλη Καμπάνια

Ένας νέος χώρος συνάντησης και συνάρθρωσης


Δέκα χρόνια οργάνωσης στην παρανομία και δώδεκα χρόνια δημόσιου αγώνα χρειάστηκαν για να νιώσει ο EZLN έτοιμος να βγει από τη Ζούγκλα Λακαντόνα και να εμπλακεί, κατά τρόπο άμεσο και μόνιμο, στη δημιουργία μιας άλλης διαδικασίας να κάνεις πολιτική. Τον Ιούνιο του 2005, ταράζει μια φορά ακόμα το πολιτικό σκηνικό στο Μεξικό κηρύσσοντας Κόκκινο Συναγερμό στις κοινότητες, ενώ ταυτόχρονα διενεργεί μετά από συζητήσεις τριών χρόνων, δημοψήφισμα στο εσωτερικό της οργάνωσης. Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος είναι η επιδοκιμασία μιας νέας πολιτικής πρωτοβουλίας που εκφράζεται μέσα από την Έκτη Διακήρυξη της Ζούγκλας Λακαντόνα.


«Την 1η Γενάρη του 1994 είπαμε πως θέλουμε τη δημοκρατία, την ελευθερία και τη δικαιοσύνη για όλους τους Μεξικάνους, παρόλο που επικεντρωθήκαμε στους ιθαγενείς λαούς. Γιατί εμείς του EZLN είμαστε σχεδόν όλοι ιθαγενείς της Τσιάπας, όμως δεν θέλουμε να αγωνιστούμε μόνο για το δικό μας καλό ή μόνο για το καλό των ιθαγενών λαών της Τσιάπας ή μόνο για τους ιθαγενείς λαούς του Μεξικού, θέλουμε να αγωνιστούμε μαζί με όλους τους ταπεινούς και απλούς σαν και μας, μαζί με όλους που έχουν μεγάλη ανάγκη και υποφέρουν την εκμετάλλευση και την κλεψιά των πλουσίων και των κακών κυβερνήσεών τους, και εδώ στο Μεξικό μας και στις άλλες χώρες του κόσμου», διακηρύσσει η Έκτη Διακήρυξη της Ζούγκλας Λακαντόνα. Και καλεί στη δημιουργία της Άλλης Καμπάνιας, ενός χώρου συνάντησης και συνάρθρωσης των αγώνων. Καλεί «τις πολιτικές και κοινωνικές οργανώσεις της αριστεράς που δεν είναι «επισήμως καταχωρημένες ως κόμματα» [σημ.:partidos con registro] και τα άτομα που διεκδικούν να είναι αριστεροί χωρίς όμως να ανήκουν στα επίσημα πολιτικά κόμματα, να συναντηθούμε σε χρόνο, τόπο και με τρόπο που θα προτείνουμε όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή, για να οργανώσουμε μια πανεθνική εκστρατεία, να επισκεφτούμε κάθε γωνιά της πατρίδας μας, να ακούσουμε και να οργανώσουμε τον λόγο του λαού μας. Είναι επομένως σαν μια καμπάνια, ναι, αλλά πολύ διαφορετική γιατί δεν είναι προεκλογική».


Η Άλλη Καμπάνια είναι η εφαρμογή στην πράξη της Έκτης Διακήρυξης της Ζούγκλας Λακαντόνα. Είναι η άμεση εμπλοκή του EZLN στην πολιτική ζωή της χώρας, στο περιθώριο του συστήματος των κομμάτων. Γεννιέται σε μια σημαντική και καθοριστική πολιτική στιγμή του Μεξικού, την περίοδο των προεκλογικών εκστρατειών για τις προεδρικές εκλογές του 2006. Από εκεί παίρνει και το όνομά της αφού αντιπροσωπεύει ένα διαφορετικό τρόπο να συνευρίσκεσαι από τα κάτω για να αλλάξεις το σύστημα. Είναι η πολιτική ηθική αυτή που διέπει τις σχέσεις της Άλλης με τις αριστερές πολιτικές και κοινωνικές οργανώσεις και γι’ αυτό τον λόγο η πρόταση είναι: «Δεν θα γίνονται συμφωνίες από τα επάνω που θα επιβάλλονται προς τα κάτω, αλλά συμφωνίες για το πώς θα βαδίσουμε μαζί για να ακούσουμε και να οργανώσουμε την αγανάκτηση. Δεν θα χτίζονται κινήματα τα οποία θα γίνονται αντικείμενο διαπραγμάτευσης πίσω από τις πλάτες εκείνων που τα έφτιαξαν, αλλά θα λαμβάνεται πάντα υπόψη η γνώμη εκείνων οι οποίοι συμμετέχουν. Δεν θα προσδοκούμε δωράκια, θέσεις, οφέλη, πολιτικά πόστα από την Εξουσία ή από όποιον φιλοδοξεί να την αποκτήσει. Ο στόχος είναι να βαδίσουμε πέρα από την εκλογική ατζέντα. Δεν θα επιχειρηθεί να λυθούν από τα πάνω τα προβλήματα της χώρας μας, αλλά να οικοδομηθεί ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΩ μια εναλλακτική πρόταση απέναντι στην νεοφιλελεύθερη καταστροφή, μια αριστερή εναλλακτική πρόταση για το Μεξικό».


Την 1η Γενάρη του 2006, ο Υποδιοικητής Μάρκος -ως «Απεσταλμένος Μηδέν» της Επιτροπής της Έκτης του EZLN- ξεκίνησε μια περιοδεία σε όλη τη χώρα, εγκαινιάζοντας έτσι την πρώτη φάση της Άλλης Καμπάνιας που στόχο είχε «να ακούσουμε και να μιλήσουμε άμεσα, χωρίς μεσάζοντες και διαμεσολαβήσεις, με τους απλούς και ταπεινούς ανθρώπους του μεξικάνικου λαού». Η Άλλη Καμπάνια διέτρεξε το 2006 το Μεξικό στο μεγαλύτερό του κομμάτι. Διέσχισε όλες τις πολιτείες, τις πρωτεύουσες και τα βουνά τους, τις ακτές, ποτάμια, φράγματα και λίμνες, δάση, φαράγγια, λόγγους και ερήμους, χωριά μικρά, χωριά μεγάλα, σύνορα, ορυχεία, ρημαγμένες επαρχίες, θύλακες εσωτερικής εξορίας, μπορντέλα, ιδιωτικές κατοικίες, πανεπιστήμια και πάμφτωχες, ξεχασμένες απ’ όλους συνοικίες. Συναντήθηκε, εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων, με όλους τους ιθαγενείς λαούς του Μεξικού. Διαπίστωσε την ίδια βάρβαρη ανισότητα όχι μόνο στις αγροτικές περιοχές αλλά και σε πόλεις, βιομηχανικές ζώνες και μη ιθαγενείς περιοχές. Στον δρόμο της συνάντησε την καταστολή ως απάντηση στις αντιστάσεις και την οργάνωση. Αποκορύφωμα η βάρβαρη κυβερνητική επίθεση κατά του Μετώπου Λαών για την Υπεράσπιση της Γης στο Σαν Σαλβαδόρ Ατένκο (που άφησε πίσω της δύο νεκρούς και δεκάδες φυλακισμένους αγωνιστές, όλους μέλη της Άλλης Καμπάνιας) και η βάναυση καταστολή του λαϊκού κινήματος της Οαχάκα που μετράει 28 νεκρούς. Ωστόσο, η περιοδεία αποκάλυψε επίσης ότι και οι αντιστάσεις πολλαπλασιάζονται από τα κάτω. Και ότι οι ιθαγενείς λαοί αποτελούν το πρώτο εμπόδιο στα σχέδια του νεοφιλελευθερισμού μέσω του αγώνα τους για τη γη.

Η δεύτερη φάση της Άλλης Καμπάνιας ξεκίνησε τον Μάρτη του 2007 από το Σαν Κριστόμπαλ της Τσιάπας, με την εξαγγελία της παγκόσμιας καμπάνιας για την υπεράσπιση της γης και των ιθαγενικών, αγροτικών και αυτόνομων περιοχών στην Τσιάπας, το Μεξικό και τον κόσμο. Στην εκδήλωση για το ξεκίνημα αυτής της νέας πρωτοβουλίας συμμετείχαν με βιντεοσκοπημένα μηνύματά τους η Vía Campesina και το MST (Κίνημα των Χωρίς Γη) της Βραζιλίας. Το 2007 η Άλλη Καμπάνια δούλεψε για να εδραιωθεί ως αναφορά σε πανεθνικό επίπεδο. Πράγμα που δεν έχει καταφέρει απολύτως, παρόλο που ενώνει έναν πολύ μεγάλο αριθμό αυτόνομων συλλογικοτήτων από διαφορετικά στρώματα, ουσιαστικά σε όλη τη χώρα. Ανάμεσα στις βασικές διεκδικήσεις της είναι η απελευθέρωση των κρατουμένων του Ατένκο και της Οαχάκα και ο αγώνας ενάντια στην καταστολή που επιδεινώθηκε μετά τη νίκη στις εκλογές -αποτέλεσμα νοθείας- του ακροδεξιού Φελίπε Καλντερόν (PAN) επί του υποψηφίου του PRD (Επαναστατικό Δημοκρατικό Κόμμα) Μανουέλ Ομπραδόρ.

Παράλληλα με την προσπάθεια να οικοδομηθεί η Άλλη στο Μεξικό, κατά τη διάρκεια του 2007 ο EZLN συνέχισε να ενδυναμώνει τους δεσμούς του με τα ιθαγενικά κινήματα της ηπείρου μέσω πρωτοβουλιών όπως η Συνάντηση των Ιθαγενών Λαών της Αμερικής που πραγματοποιήθηκε τον Οκτώβρη του 2007 στο Βίκαμ της Μπάχα Καλιφόρνια. Σε διεθνές επίπεδο, ο EZLN προωθεί τη Διεθνή Έκτη, που συντονίζεται από τον Εξεγερμένο Αντισυνταγματάρχη Μοϊσές και έχει ως πρωταρχικό στόχο τη συνέχιση του διαλόγου -που ξεκίνησε στην Πρώτη Διηπειρωτική Συνάντηση ενάντια στο Νεοφιλελευθερισμό- με ένα μεγάλο αριθμό συλλογικοτήτων και ατόμων από τις πέντε ηπείρους. Στα πλαίσια της Διεθνούς Έκτης, οργανώθηκαν το 2007 τρεις Συναντήσεις των Λαών Ζαπατίστας με τους Λαούς του Κόσμου. Η τελευταία συνάντηση, Συνάντηση των Γυναικών Ζαπατίστας με τις Γυναίκες του Κόσμου, πραγματοποιήθηκε τον Δεκέμβρη του 2007 στο Καρακόλ της Γκαρούτσα.

Η Άλλη Καμπάνια και η Διεθνής Έκτη τραβούν τον δρόμο τους. Έναν δρόμο που θα είναι μακρύς, αφού μόλις τώρα άρχισε. Το μεξικάνικο κράτος οδηγεί τα πάντα ακόμα περισσότερο προς τα δεξιά και την καταστολή, υποτάσσεται όλο και πιο πολύ στις επιταγές των νεοφιλελεύθερων σχεδίων των ΗΠΑ και των πολυεθνικών εταιρειών. Όμως η Άλλη Καμπάνια και η Διεθνής Έκτη βρίσκονται στα μονοπάτια του κόσμου και πορεύονται κόντρα στον άνεμο και τον καπιταλισμό. Η πείρα από την εξέγερση και την αυτονομία των ζαπατιστικών λαών της Τσιάπας, συνάντησε συντρόφους στις 32 πολιτείες του Μεξικού και στις πέντε ηπείρους. Ένας νέος χώρος συνάντησης και συνάρθρωσης των αντιστάσεων άνοιξε. Ένας χώρος όπου «ίσως βρούμε κοινά σημεία όλοι εμείς που είμαστε απλοί και ταπεινοί και, όλοι μαζί, οργανωθούμε και συντονίσουμε τους αγώνες μας που τώρα είναι μοναχικοί και διάσπαρτοι… Για να βαδίσουμε μαζί για τη δημοκρατία, την ελευθερία και τη δικαιοσύνη που μας αρνούνται».



Πηγές:

* Έκτη Διακήρυξη της Ζούγκλας Λακαντόνα
(έκδοση «Καμπάνια Ένα Σχολείο για την Τσιάπας» και Ομάδα ενημέρωσης «America Latina» του Indymedia Αθήνας)
* EZLN: Η φωτιά και ο λόγος
, Κουκίδα, Αθήνα 2007
* http://www.ezln.org.mx/index.html

Συμβούλια Καλής Διακυβέρνησης: η εδραίωση της αυτονομίας

Τον Δεκέμβριο του 2001, οι γερουσιαστές των τριών κυριότερων πολιτικών δυνάμεων του Μεξικού (PAN, PRI, PRD) ψήφισαν έναν νόμο που αγνοούσε τις συμφωνίες του Σαν Αντρές. Το 2002, η δικαστική εξουσία απέρριψε τις προσφυγές 300 ιθαγενών δήμων της χώρας. Έτσι έκλεισε ο κύκλος του διαλόγου του EZLN με τους «από πάνω».


Την πρωτοχρονιά του 2003, ο EZLN καθόρισε τη στάση του σε σχέση με αυτή την εξέλιξη. «Οι τρεις εξουσίες, η εκτελεστική, η νομοθετική και η δικαστική, αρνήθηκαν την πολιτική και ειρηνική επίλυση των αιτημάτων των ινδιάνικων λαών του Μεξικού. Εμείς, ως ζαπατίστας, συνεχίζουμε να ψάχνουμε δρόμους ώστε ο λαός να γίνει κυρίαρχος και να εκπληρωθεί το “διοικώ υπακούοντας”. Θα συνεχίσετε να μαθαίνετε νέα μας και πάνω απ’ όλα θα συνεχίσετε να μαθαίνετε ότι οι ζαπατίστας δεν ξεχνάμε, δεν παραδινόμαστε, δεν ξεπουλιόμαστε».


Τον Αύγουστο ανακοινώνουν την εσωτερική τους αναδιοργάνωση, μέσα από την σύσταση των Συμβουλίων Καλής Διακυβέρνησης και τη γέννηση των πέντε Καρακόλ, τα οποία αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της εξέγερσης και έχουν σχέση με την οργανωτική διαδικασία και με τη μορφή με την οποία αναπτύσσεται η οργάνωση των ζαπατιστικών κοινοτήτων. Η δημιουργία των Συμβουλίων Καλής Διακυβέρνησης και οι Αυτόνομοι Δήμοι σηματοδοτούν πλέον μια άλλη εναλλακτική πρόταση, μια διαφορετική επιλογή και αναφορά για την κοινωνία, και αποτελούν ένα είδος δοκιμής ενός άλλου κόσμου.


Οι ζαπατιστικές κοινότητες αποτελούν τη βάση, το δεύτερο επίπεδο είναι οι Αυτόνομοι Δήμοι, και το τελευταίο επίπεδο είναι το Καρακόλ, το οποίο απαρτίζεται από όλους τους δήμους και έχει σαν αρχή το Συμβούλιο Καλής Διακυβέρνησης. Υπάρχουν πέντε Καρακόλ: της Λα Ρεαλιδαδ, του Όβεντικ, της Γκαρούτσα, της Μορέλια και του Ρομπέρτο Μπάριος. Αυτά αποτελούνται από 39 Δήμους, οι οποίοι συνενώνουν με τη σειρά τους συνολικά 1.111 κοινότητες. Οι κοινότητες αποτελούνται από διαφορετικούς ιθαγενείς λαούς όπως Τσολ, Τσοτσίλ, Τσελτάλ, Τοχολαμπάλ, Σόκες, Μαμ, με διαφορετικές τοπικές γλώσσες και έθιμα ο καθένας.


Η κάθε κοινότητα έχει την τοπική της αρχή, η οποία αποτελείται από συντρόφισσες και συντρόφους που εκλέγονται με πλειοψηφία από τη συνέλευση της κοινότητας. Η θητεία τους διαρκεί τρία χρόνια, όπως και η θητεία των δημοτικών αρχών. Σε επίπεδο Συμβουλίων Καλής Διακυβέρνησης, ο χρόνος της θητείας κυμαίνεται από δύο βδομάδες μέχρι και τρία χρόνια, ανάλογα με τις αποφάσεις που έχουν παρθεί σε κάθε Καρακόλ.


Σκοπός της τοπικής αρχής είναι να λύνει τα τοπικά προβλήματα, να βλέπει τις ανάγκες και να υπερασπίζει τα δικαιώματα της κοινότητας. Όλα τα μέλη των αρχών, από το τοπικό επίπεδο έως και το Συμβούλιο Καλής Διακυβέρνησης, κάνουν τη δουλειά χωρίς κάποιο χρηματικό αντάλλαγμα, πέρα από μια βοήθεια που τους προσφέρει η κοινότητα στις καθημερινές τους δουλειές και για τη διατροφή τους. Τα μέλη των αρχών είναι εξίσου γυναίκες και άντρες ζαπατίστας, με διαδοχικές αλλαγές στις θέσεις.


Τα Συμβούλια Καλής Διακυβέρνησης στηρίζονται σε εφτά βασικές οργανωτικές ιδέες:

-Υπακούν αλλά δεν διατάζουν,

-Εκπροσωπούν αλλά δεν παραγκωνίζουν τον λαό,

-Δημιουργούν αλλά δεν καταστρέφουν,

-Υπηρετούν αλλά δεν υπηρετούνται,

-Διατηρούν την ενότητα,

-Κατεβαίνουν αλλά δεν ανεβαίνουν,

-Προτείνουν αλλά δεν επιβάλλουν.


Τα Συμβούλια Καλής Διακυβέρνησης είναι υπεύθυνα, μεταξύ άλλων, για τους τομείς εκπαίδευσης, υγείας, δικαιοσύνης, κυκλοφορίας οχημάτων, αγροτικών ζητημάτων, ανθρώπινων δικαιωμάτων, επικοινωνίας και εμπορίου. Στόχος τους είναι να βρίσκουν λύσεις στις ανάγκες του λαού σε σχέση με τις δυνατότητες της κάθε περιοχής, να υλοποιούν προγράμματα σε κοινωνικούς και οικονομικούς τομείς, με απώτερο στόχο την οχύρωση της αντίστασης. Στις αρμοδιότητές τους ανήκει και η δίκαιη κατανομή της βοήθειας που παρέχουν οι ομάδες αλληλεγγύης από όλο τον κόσμο, ώστε να υπάρχει ισορροπημένη ανάπτυξη. Τέλος, δίνουν αναφορές σχετικά με το πού έχουν μοιραστεί τα προγράμματα και τα χρήματα.


Τα μέλη των Συμβουλίων Καλής Διακυβέρνησης, όπως και τα μέλη όλων των αρχών σε δημοτικό ή κοινοτικό επίπεδο, είναι άμεσα ανακλητά. Σε κάθε Καρακόλ υπάρχει η Επιτροπή Επαγρύπνησης που αποτελείται από μέλη της Παράνομης Ιθαγενικής Επαναστατικής Επιτροπής (CCRI), που εποπτεύει το έργο των Συμβουλίων. Στην περίπτωση που θεωρούν ότι δεν ανταποκρίνονται σωστά στα καθήκοντά τους με βάση τις εφτά οργανωτικές αρχές, προτείνουν στις συνελεύσεις την καθαίρεσή τους. Διαφυλάσσεται με αυτόν τον τρόπο η καλή λειτουργία των εκπροσώπων του λαού, έτσι ώστε να μην υπάρχει διαφθορά όπως στην κακή κυβέρνηση.


Στα 14 χρόνια της εξέγερσης, ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα, όπως λένε, είναι πως «τώρα μπορούμε να αποφασίζουμε οι ίδιοι για το τι θα κάνουμε και όχι τα αφεντικά. Αυτό το έχουμε κατακτήσει στην πράξη και έχουμε τώρα ένα ζωντανό παράδειγμα που δεν είχαμε πριν. Όλα αυτά τα χρόνια που κάνουμε πράξη την αυτονομία, έχουμε δει πως ο καλύτερος τρόπος να προχωράμε είναι από τα κάτω, δηλαδή από τον λαό και την οργάνωσή του. Δεν έχουμε εγχειρίδιο, η κάθε περιοχή ψάχνει και βρίσκει τον τρόπο να αναπτυχθεί όπως νομίζει. Η κυριότερη πρόκληση είναι αυτή που έχουμε αντιμετωπίσει όλοι: η περίοδος μαθητείας. Αυτό που μας οδηγεί είναι τα λάθη μας. Αν κάνουμε λάθη σημαίνει πως προχωράμε, αν όχι σημαίνει πως είμαστε στάσιμοι. Γιατί, όπως λένε, δεν υπάρχει τελειότητα και εμείς δεν είμαστε ειδικοί. Ο καλύτερος τρόπος να προχωρήσουμε τον αγώνα μας είναι να αναγνωρίζουμε τα λάθη μας, για να μπορούμε να τα διορθώνουμε και να χτίσουμε έτσι μια αληθινή δικαιοσύνη, που είναι αυτό που χρειάζεται ο λαός».

Εξεγερμένες ιθαγενικές κοινότητες: Ένας κόσμος που χωράει πολλούς κόσμους

Σύντομο χρονικό της εξέγερσης


17/11/1983: Ιδρύεται ο EZLN (Ζαπατιστικός Εθνικοαπελευθερωτικός Στρατός)


1994: Πρώτη Διακήρυξη της Ζούγκλα Λακαντόνα. Ο EZLN παίρνει τα όπλα διεκδικώντας εκπαίδευση, υγεία, γη, εργασία, ανεξαρτησία, δικαιοσύνη, ελευθερία, δημοκρατία, ειρήνη, δικαιώματα της γυναίκας, δικαίωμα στην ενημέρωση. Καταλαμβάνει 7 πόλεις-διοικητικά κέντρα στην Τσιάπας. Η κοινωνία των πολιτών κινητοποιείται, ο πρόεδρος της χώρας ανακοινώνει κατάπαυση του πυρός. Συντάσσεται η Δεύτερη Διακήρυξη της Ζούγκλας Λακαντόνα. Ο EZLN καλεί μία πανεθνική συνάντηση στη Ζούγκλα Λακαντόνα στην οποία συμμετέχουν 7.000 άνθρωποι και από την οποία γεννιέται η Εθνική Δημοκρατική Εθνοσυνέλευση (CND)


1995: Ανακοινώνεται η Τρίτη Διακήρυξη της Ζούγκλας Λακαντόνα, η οποία καλεί στη δημιουργία ενός Κινήματος Εθνικής Απελευθέρωσης, που μέσω της CND θα αγωνιζόταν για την εγκαθίδρυση μιας κυβέρνησης μετάβασης προς τη δημοκρατία, για μια νέα συντακτική συνέλευση και ένα νέο Σύνταγμα, και για την καταστροφή του συστήματος του κόμματος-κράτους. Ο πρόεδρος Ερνέστο Σεδίγιο εξαπολύει στρατιωτική επίθεση στον EZLN. Η χώρα στα πρόθυρα πολέμου. Υπογράφονται οι συμφωνίες του Σαν Μιγκέλ και ξεκινούν οι διάλογοι του Σαν Αντρές. Ο EZLN καλεί σε Εθνική Διαβούλευση για την Ειρήνη και τη Δημοκρατία. Συμμετέχουν 1.088.000 πολίτες από το Μεξικό και 100.000 ξένοι από 50 χώρες.


1996: Τέταρτη Διακήρυξη της Ζούγκλας Λακαντόνα. Ιδρύεται το FZLN, πανεθνικό μη ένοπλο ζαπατιστικό μέτωπο που δεν είναι κόμμα και δεν παλεύει για την κατάληψη της εξουσίας. Γίνεται η Διηπειρωτική Συνάντηση για την Ανθρωπότητα και ενάντια στον Νεοφιλελευθερισμό σε πέντε ζαπατιστικά Αγουασκαλιέντες (τόποι συνάντησης των ζαπατίστας με την κοινωνία των πολιτών), με περισσότερους από 4.000 συμμετέχοντες, από 42 χώρες.


1997: Γίνεται η πορεία των 1.111 ζαπατίστας (ένας ή μία από κάθε ζαπατιστική κοινότητα), που κορυφώνεται στην Πόλη του Μεξικού, με αίτημα την εκπλήρωση των συμφωνιών του Σαν Αντρές. Σφαγή του Ακτεάλ.


1998: Ο ομοσπονδιακός στρατός, μετά από έναν χρόνο σκληρής καταστολής, επιτίθεται βίαια στους Αυτόνομους Ζαπατιστικούς Δήμους. Ο δήμος Ρικάρδο Φλόρες Μαγόν διαλύεται και στην κοινότητα εγκαθίσταται ο στρατός. Η Πέμπτη Διακήρυξη της Ζούγκλας Λακαντόνα σπάει τη σιωπή του EZLN και καλεί σε μια εθνική διαβούλευση για τα δικαιώματα και την ιθαγενική κουλτούρα.


1999: Πραγματοποιείται η εθνική διαβούλευση για την αναγνώριση των δικαιωμάτων των ινδιάνικων λαών και ενάντια στον πόλεμο του αφανισμού. 2500 χιλιάδες άντρες ζαπατίστας και 2.500 χιλιάδες γυναίκες ζαπατίστας διατρέχουν όλη τη χώρα σε μια προσπάθεια να γνωρίσουν και να ακούσουν το λόγο του μεξικάνικου λαού σε σχέση με το δικαίωμα των ιθαγενών λαών για αυτοπορσδιορισμό


2000: Ανακοινώνεται η «πορεία του χρώματος της γης», η Πορεία της Αξιοπρέπειας, μια πορεία προς την Πόλη του Μεξικού με στόχο την άσκηση πίεσης στα κόμματα του Κογκρέσου για την εκπλήρωση των συμφωνιών του Σαν Αντρές.


2001: Ξεκινά η Πορεία του Χρώματος της Γης. Επί 37 μέρες η ζαπατιστική αντιπροσωπεία διατρέχει 13 πολιτείες και καταλήγει στην πρωτεύουσα, όπου, στην κεντρική πλατεία, συγκεντρώνονται πάνω από μισό εκατομμύριο άτομα. Από το Κογκρέσο εγκρίνεται μια αναθεώρηση που δεν λαμβάνει υπ’ όψη της τα βασικά σημεία των συμφωνιών του Σαν Αντρές. Ως αποτέλεσμα αυτού ο EZLN διακόπτει την επικοινωνία του με την ομοσπονδιακή κυβέρνηση.


2003: Διαλύονται τα Αγουασκαλιέντες και δημιουργούνται τα Καρακόλες και τα Συμβούλια Καλής Διακυβέρνησης. Ο EZLN κηρύττει, ντεφάκτο, την εφαρμογή των Συμφωνιών του Σαν Αντρές Εδραιώνεται η ζαπατιστική αυτονομία.


2004: Έκτη Διακήρυξη της Ζούγκλας Λακαντόνα. Ανακοινώνεται η Άλλη Καμπάνια και ξεκινούν οι προπαρασκευαστικές συναντήσεις. Διαλύεται το FZLN.


2006: Ο Εξεγερμένος υποδιοικητής Μάρκος, ως «Απεσταλμένος Μηδέν» της Επιτροπής της Έκτης του EZLN, ξεκινάει πολύμηνη περιοδεία στη χώρα. Η περιοδεία διακόπτεται για μήνες από τα γεγονότα στο Ατένκο και την Οαχάκα.


2007: Συνάντηση των Ιθαγενών Λαών της Αμερικής στο Βίκαμ της Μπάχα Καλιφόρνια. Η Επιτροπή της Έκτης του EZLN ακυρώνει την παρουσία της στην Συνάντηση λόγω της αυξανόμενης καταστολής σε βάρος των εξεγερμένων κοινοτήτων. Το Δεκέμβρη του 2007, ο Εξεγερμένος Υποδιοικητής Μάρκος ανακοινώνει το σταμάτημα κάθε δημόσιας δραστηριότητας του EZLN, λόγω της ολοκάθαρα διαφαινόμενης πρόθεσης της κυβέρνησης να στήσει σκηνικό συγκρούσεων και πολέμου στην Τσιάπας

Τετάρτη 2 Ιουλίου 2008

Εκδήλωση Σωματείων για το Καραβάνι

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ - ΣΥΖΗΤΗΣΗ

Πέμπτη 10 Ιούλη 8 μ.μ.

Λόντου 6, β’ όροφος, Εξάρχεια

ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΑΡΑΒΑΝI ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΤΩΝ ΖΑΠΑΤΙΣΤΑΣ

ΚΑΙ ΤΗΝ «ΑΛΛΗ ΚΑΜΠΑΝΙΑ» ΤΟΥ ΜΕΞΙΚΟΥ


την ενημέρωση θα κάνουν

συναγωνιστές από την

«ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ Αλληλεγγύης στους Ζαπατίστας

και Ενάντια στην Καταστολή στην Τσιάπας»


ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ – ΧΑΡΤΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ στα ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ